(Single - ένθετο στο Fractal Press - Χειμώνας - Ανοιξη 2001, τεύχος 126-127))
- Καινούργιος τόπος
- Κάτω απ’ το ηφαίστειο
Μουσική: ΔΙΑΦΑΝΑ ΚΡΙΝΑ, στίχοι: Παντελής Ροδοστόγλου, Θάνος Ανεστόπουλος
Στίχοι
ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟΣ ΤΟΠΟΣ
Χαμένα δάκρια, καμένη τύχη
άδεια τρένα που φύγαν την αυγή
θλιμμένα μάτια, σώματα στραβά,
άθλια ξωτικά, φώτα μαγικά
φίλα με, κράτα με, σφίξε με γερά
λιώνουνε στο φως του ήλιου τα φτερά
ανύποπτος χρόνος, θεία συντριβή
η σκέψη φωλιάζει σε μία φυλακή
λιμάνια άδεια, χάρτινοι έρωτες
ψελλίζουν πάθη που χάθηκαν στο χθες
φωτιά και πάγος, αγάπης σάλος
μικρός φουκαράς, ασήμαντος μάγος
βροχή και ήλιος, τρομώδες σκηνικό
η κάθε μέρα ένα άγριο φονικό
τα χέρια ματώνουν στην πρώτη επαφή
ακόλαστο βλέμμα, παράξενη αφή
βελούδινες πήχες ζητάν τον ουρανό
ατσάλινες σφαίρες, ανάμεσα περνώ
Δεν πήζει το αίμα, ο νους κατρακυλά
τα μάτια του Ιούδα το στόμα φιλά
τεράστιες αράχνες το σάλιο γεννά
μια άσπρη πουτάνα το σπέρμα ξερνά
αλλόκοτες νύχτες, αυτιά σουβλερά
σκιές που χλευάζουν το φως μυστικά
παράνομοι ιππότες ανάβουν φωτιές
μαύροι αρουραίοι τραβάνε μυτιές
συκώτια ανθρώπινα μασούν οι θεοί
σ’ αλώνια γεμάτα μ’ αλόγων τροφή
Αν είναι να φύγω ας φύγω πρωί
στη σωστή εποχή σε λάθος στροφή
Στίχοι: Θάνος Ανεστόπουλος
ΚΑΤΩ ΑΠ’ ΤΟ ΗΦΑΙΣΤΕΙΟ
Αφησα την καρδιά μου στην Οαχάκα
κι αργά ή γρήγορα το ξέρω θα χαθω
Υβον, μακριά σου δεν μπορώ να πάρω ανάσα
μα θα διαλέξω εγώ πως θα καταστραφώ
Ασθμαίνω μέσα στο σκοτάδι
σαν έμβρυο διχως πνοή
Φιλιά και ανάσες κάθε βράδυ
Μου παίρνουν τη ζωή
Κενός θα φεύγω πάντοτε σα φάντασμα στο αγιάζι
και η θλίψη άμμος θα κυλάει, στο σώμα μου καφτή
εσύ μονάχα θα μετράς, τις στάλες στο περβάζι
και ‘γω θα κείτομαι νεκρός, μια νύχτα με βροχή
Πύρινα μάτια με κοιτάνε
μορφές που ρίχνουνε σκιές
πάνω στους δρόμους που γυρνάμε
η μνήμη όλο πληγές
Κάτω απ’ το ηφαίστειο, πέτρωσα σαν τη λάβα
Δεν έχω μέλλον, ούτε παρελθόν
Μου τέλειωσε και το Μεσκάλ από την κάβα
Και είναι η κάθε μου μέρα, μέρα των νεκρών
